تاريخ حق و حب علي (ع)

به گزارش دنياي 77 ، احمد مسجدجامعي ، عضو شوراي شهر تهران در ادامه سخنان خود در همشهري اظهار داشت: وزير فرهنگ و تبليغات عربستان از برادران ايراني در كشور دوم خود استقبال كرد. وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي با وليعهد قدرتمند وقت ، ملك عبدالله ديدار كرد و تصويري از برنامه هفته فرهنگ از تلويزيون ملي كشور با حضور رهبران ايران در جايگاه ويژه پخش شد. اين فرصتي براي بازديد از موزه ملي رياض بود. به خوبي به ياد دارم كه در جعبه پايان وسط موزه جاي خاصي به نام “كليد طلايي تهران” وجود داشت. در آنجا ما همچنين درباره تاريخ باستان حجاز بحث كرديم. از اين سالها ، دولت سعودي سعي كرد كمابيش آثار تاريخي را كشف كند و چنين موزه ملي را تأسيس كند.

اخيراً ، يك دانشمند عرب ابتكار خود را براي ادامه اين كار به عهده گرفت و در تحقيقات خود به مجموعه اي از سنگ نگاره ها از نيمه اول قرن اول دست يافت تا كلمات زير را پيدا كند: عشق به علي بن ابي طالب ، در سمت راست ما و اطاعت مي كنم سه كلمه “عشق” ، “درست” و “واجب” به نام علي بن ابي طالب در اين عبارت كوتاه در كتابها و توصيفات نيست ، بلكه به روشي قابل باور است به گونه اي كه ايمان بالايي داشته باشد. و در شرايطي كه سياستهاي رسمي فرهنگي مربوط به آن نيستند. شايد يك روند جديد در توسعه ميكرومديا اين اصول را تجديد نظر كرده باشد.

اين كتيبه تأكيد مي كند كه عشق به علي نشانه ايمان قلمداد مي شود زيرا اين فقط توصيف نيست ، بلكه در كوههاي اطراف مدينه گسترش يافته است. ديدن چنين عباراتي در كوفه يا يكي از شهرها و مناطق ايران مانند ري ، آبدا ، كاشان ، خراسان و حومه آن تعجب آور نيست ، اما در صحراي مدينه معناي ديگري دارد.

احتمالاً اين جمله وقتي قلب در قلب او حك شده بود كه علي عليه السلام بر روي منبر خلافت دمشق عليه اميرالمومنين (عليه السلام) توهين ، نفرين و نفرين مي كرد و اميرالمومنين (عليه السلام) را آزار مي داد. ) معاويه نتوانست برادرش را از اعتراض به حاكمي ستمگر مانند ضياب بن ابيا در كوفه تا حدي كه يار خاصش حجر بن عدي ، جلوگيري كند و سرانجام قيام كند. حجر بن عدي همان شخصي بود كه طبق فتواي مشايخ كفر به اتهام خروج از بيعت خليفه و بلامان توسط مفييه و داعش اصحاب معاويه نيز به شهادت رسيد و زمان ما را نيز نابود كرد. مقبره و گور او حفاري شده است.

سهميه هاي متعدد از جمله اين اثر با روايت تاريخي ثابت مي كند كه علي بن ابي طالب خود در قرن اول هجري گفتمان بوده و احتمالاً پيروان پيامبر نيز به دليل تسلط حاكمان اموي در شهرهاي بزرگ وجود داشته اند. بنابراين نظرات خود را ابراز كردند و مجبور شدند كه آنها قلب كوه و سنگ را ثبت كردند ، زيرا سه برابر كلمات “درست” ، “واجب” و “عشق” از نظر مذهبي و حتي فقهي معناي خاصي دارند “ابن ابن” ابي طالب اين تلاش براي دفاع از “حق اجباري عشق” در واقع نوعي تعارض با اسلام بود كه فقهاي بني اميه آن را تبليغ مي كردند. عليرغم همه تلاش هاي محدثين ، حقوقدانان و داستان نويسان براي پوشاندن چهره علي اميرالمومنين (ع) ، نه تنها نتيجه اي نداشت ، بلكه تقريباً يك قرن پس از شهادت امام علي ، شعار سمت راست ، نتيجه اي نداشت. حقانيت اهل بيت و علي منجر به سقوط بنيامين شد. هنگامي كه اولين خليفه عباسي ابوالعباس الصفاح در سال 132 هجري قمري خواست پا روي منبر بگذارد ، عمويش به مردم گفت كه غير از علي بن ابي طالب منبر ديگري برنخاسته است. با اين حال ، رفتار ابوالعباس چيزي كمتر از رفتار بنيامي ها نبود. تا آنجا كه مردم مي خواستند به خشونت بنيامين برگردند ، مهدي عباسي ، يكي از خلفاي بني عباس ، مجبور شد موضع روشني در برابر معاويه و بنيامين بگيرد. اينها درس تاريخ است. او قرن ها پس از تصاحب خلافت ، و همزمان در همان خطبه معروف شكاكياكي ، نظر خود را درباره شرط تصرف خلافت بيان كرد: “اين خلافت براي من از عطسه كردن بز ارزش بيشتري دارد.” ما شاهد اين همه افتخارات مادي و معنوي و كساني هستيم كه همه فداكاري ها را براي قدرت و حكومت مي پذيرند. هيچ نام يا نشان خوبي باقي نمانده است.

انتهاي پيام