تهراني آماده با ايمني خانه به خانه

كامران عبدولي در گفت وگو با دنياي 77 ، وي در حمايت از ائتلاف آمريكا صحبت كرد ، اما گفت كه حفظ مقداري استقلال براي تهران مهم است. در زمان حادثه ، خسارت جبران ناپذير بود.

وي ادامه داد: به عنوان مثال ، ما فكر مي كنيم ويروس كرونا پنهان است ، اما چنين تصوراتي در مورد آتش سوزي يا ساير حوادث نداريم و بنابراين اقدامات مهمي براي جلوگيري از آن انجام نمي دهيم. براي آمادگي بيشتر تهران براي رويدادها ، هم به مقامات ما و هم به مردم بايد گفته شود كه آتش سوزي ها و حوادث گزارش نمي شود و براي همه اتفاق مي افتد.

هزينه هاي امنيتي در سبد هزينه ها نيست

معاون حفاظت و پيشگيري آتش نشاني تهران گفت: يكي ديگر از مسائل مربوط به آمادگي تهران براي حادثه هزينه آن است. هزينه هاي امنيتي در سبد هزينه نيست. با فرض اينكه ما به دنبال هزينه ماهانه اندك يك خانه گران قيمت هستيم ، مي بينيم كه هيچ جايي براي امنيت در آن وجود ندارد.

عبدولي افزود: “البته ، مي توان گفت كه قيمت ها و هزينه ها يكسان نيستند و نمي توان در اين شرايط اقتصادي با وضعيت امنيتي برخورد كرد ؛ اما ما واقعاً اصرار داريم كه هزينه تجهيزات ايمني بايد كاهش يابد. محصولات

به گفته وي ، خوشبختانه در سال هاي گذشته با مراكز تحقيقاتي و سازمان ملي استاندارد وارد بحث شده ايم و تا 95 درصد دستگاه هايي مانند دزدگير حريق و سيستم هاي اطفاء حريق در كشور توليد شده است. قيمت اين محصولات حدود يك سوم كاهش يافته است. اما تلاش براي استفاده بيشتر از وسايل ايمني ضروري است.

عبدولي تأكيد كرد: تهران بايد آمادگي لازم را براي آماده شدن براي حادثه داشته باشد كه اين امر به تجهيزات با كيفيت و قيمت مناسب نياز دارد.

معاون مقاومت سازمان آتش نشاني تهران گفت: در اين صورت هزينه براي كشور كمتر خواهد بود ، زيرا در صورت وقوع تصادفات كمتر ، هزينه كمتر خواهد شد. به عنوان مثال در پلاسكو چندين نردبان آسيب ديدند كه هزينه تمام آنها بسيار زياد است.

آنها به حداقل امنيت خانه توجه نمي كنند

او گفت: “متأسفانه وقتي چيزي را مي خريم ، به همه چيز به جز ايمني آن توجه مي كنيم.” وقتي مردم خانه مي خرند ، به تمام ويژگي هاي آن توجه مي كنند اما به حداقل امنيت يك برج توجه نمي كنند.

شهروندان خواستار حذف خطرات و حوادث خارج از ساختمان هستند

وي ادامه داد: فرهنگ سازي تنها تأكيد بر اهميت ايمني و آمادگي در برابر حوادث در كار يك سازمان نيست و براي اين كار همه ما بايد با هم كار كنيم. مردم بايد با خطرات پيرامون خود روبرو شوند. دو نوع خطر در داخل و خارج ساختمان ما وجود دارد. شهروندان بايد بيشتر براي مقابله با خطرات و حوادث خارج از ساختمان مطالبه كنند. ما قبلاً رويدادهايي را در پارك ديده بوديم. بسياري از افراد مسئول اين حادثه هستند ، اما هركسي كه كاري را انجام مي دهد ، مانند پيمانكار و غيره ، بايد قبل از انجام آن به ايمني آن فكر كند.

توليدكنندگان بايد ايمني انسان را مطالبه كنند

عبدولي مي گويد: “در واقع مردم هنوز هزينه هاي امنيتي را پرداخت مي كنند. شخصي كه براي ساختمان مجوز ساختمان مي گيرد ، از ابتدا هزينه امنيتي را پرداخت مي كند.” بنابراين سازنده هزينه امنيتي را از خريدار دريافت مي كند. مردم بايد از سازندگان امنيت بخواهند ، اگر مردم ساختمان هاي ناامن نخرند ، ديگر هيچكس ساختمان هاي ناايمن نخواهد ساخت. ما بايد مطالبات بيشتري را مطرح كنيم و رويدادها را واقعي تر كنيم. ايده بايد اين باشد كه امنيت سرمايه گذاري است.

وي با اشاره به نقش بيمه گفت: بيمه ساختمان ها را بدون هيچ گونه بيمه اي بيمه مي كند. آيا بيمه تضميني براي نجات زندگي است؟ بيمه گر بايد شرايطي را براي درخواست تضمين امنيت داشته باشد. متأسفانه بيمه به دنبال كسب و كار خود است.

عبدولي گفت: “در بسياري از نقاط جهان ، آتش نشاني مي تواند ساختمانهاي ناامن را آب بندي كند.” اما ما هيچ تعهد قانوني نداريم و علي رغم هشدارهاي فراوان ، مي بينيم كه برخي ساختمان ها امنيت را تأمين نمي كنند.

انتهاي پيام