بعيد شمردن و انكار؛ مانع فهم درست عاشورا

كساني كه خانواده پاكي و پاكي هستند ، وقتي چيزي مي گويند ، نمي توان باور كرد كه يك مومن آن را بپذيرد و بدون تعجب فكر كند. بدتر از آن ، خداي ناكرده ، انكار وجود دارد. خردمندان مي گويند محروميت و انكار بزرگترين موانع براي رسيدن به كمال و جلوگيري از رشد بشر و ضعيف و غيرفعال كردن مردم در انجام كار موعود است كه پاداش هاي زيادي براي حافظه حسين در بر دارد. قول داد.

نبايد آن را حذف كرد ، اجازه دهيد آن را تكذيب كرد. زيرا اولاً توصيفات مربوط به آن بسيار زياد است ، آنقدر سريالهاي مكرر و به اصطلاح كه هيچ جايي براي محروميت يا انكار وجود ندارد. ثانياً ، اگر به تأثير و پيامدهاي ياد حسين (عليه السلام) در زندگي شخصي و اجتماعي خود نگاه كنيم ، چنين پاداشي براي حسين (عليه السلام) و يارانش در راه خدا و فداكاري هاي آنها عجيب به نظر نمي رسد ، در نزد خدا عزت بيشتري براي آنها ايجاد كرد. مهمتر از همه ، امام خميني (ره) مي فرمايند اعمال مطلق ما نبايد با ترازوي ما سنجيده شود ، اما ميزان اندازه گيري در نظام الهي با نظام فكري ما متفاوت است.

آيا جاي تعجب نيست وقتي قرآن مي گويد كه اگر يك دانه گندم خرج كنيد چندين برابر بيشتر به آن داده مي شود؟ حسين عليه السلام اين گونه است؛ بنابراين ، اگر يك دانه گندم هفتصد برابر بارورتر باشد ، تعجبي ندارد كه يك قطره اشك براي انسان پاداش هاي زيادي به ارمغان بياورد.

هدف اصلي شركت در نمايش حسين (ع) چيست؟
تا جايي كه مي توانيم بايد در مراسم عزاداري حسين عليه السلام و ياران باوفايش شركت كنيم ، اما فراموش نكنيم كه هدف اصلي شركت در اين مراسم عزاداري ، كسب بصيرت و معرفت بالاتر است. عزاداري امام حسين (ع) بايد مبتني بر دانش باشد و در نتيجه دانش ايجاد شود ، يعني ما بدون دانش در اين جلسه شركت نمي كنيم و نبايد داشته باشيم و وقتي شركت مي كنيم ، بايد به دنبال دانش بالاتر و بالاتر باشيم. بايد بدست آورد.
هدف اصلي ما از شركت در اين جلسه بايد اين باشد كه يك قدم به اوج دانش نزديك شويم. واعظان ، ذكر كنندگان و كساني كه در اين گردهمايي شركت كردند بايد جويندگان علم باشند. اشتياق ما در اين گردهمايي بايد با هوش آميخته شود و ما هميشه تجمع حسيني را محلي براي افزايش دانش بدانيم.

به همين دليل است كه در زيارت عاشورا ، پس از ابراز اندوه و اندوه براي مصيبت بزرگي كه بر اين خانواده وارد شده است ، از خدا مي خواهيم و مي گوييم: و الاخرة »به اين معني كه خداوند ما را پرورش داده است تا به ما علم بدهد تا در جلسه شما شركت كنيم. ما از خداوند مي خواهيم كه اين نعمت را به ما عطا كرده و در دنيا و آخرت حسيني به ما داده است. در واقع حسيني شدن هدف اصلي شركت در جلسه حسين است.