نظام تربيتي در مكتب اسلام مبتني بر امت‌سازي است

به گزارش ايواره ، به نقل از ستاد ارتباطات رسانه اي (فهما) ، حجت الاسلام “احمدرضا باوقار” در سخناني در اين نشست با بيان اينكه آموزش و پرورش در دين اسلام از جايگاه ويژه اي برخوردار است ، اظهار كرد: خداوند در قرآن مي فرمايد: اين آيه نشان مي دهد كه پرورش بايد با آموزش همراه باشد و يكي از ابزارهاي اصلي براي دستيابي به اين هدف ، آموزش است. موضوع تربيت در آيات مختلف قرآن و بيانات رهبران ديني مورد تأكيد قرار گرفته است. بله ، آموزش هدفي را دنبال مي كند و اين راه درستي است.

رئيس دفتر امور اهل سنت نماينده ولي فقيه در استان هرمزگان ادامه داد: حقيقت چيزي جز شناخت ذات حق تعالي نيست ، در سايه اين امر انسان به فلسفه آفرينش خود يعني عبادت مي رسد. از من

وي با بيان اينكه آموزش يكي از نيازهاي زندگي انسان است ، تصريح كرد: نقش نماز در تربيت انسان كليدي است ، آموزش و پرورش براي تحقق نياز به تجهيزات از جمله نماز دارد. يكي از منابعي كه به انسان نماز مي آموزد صحيفه سجاديه است كه ظاهراً دعايي است ، اما داراي منبع باطني است كه سرشار از دانش غني است.

حجت الاسلام بواقر گفت: مسائل اقتصادي ، عرفاني ، اجتماعي ، بيان صفات خداوند ، به زيبايي در كتاب مقدس ارائه شده است ، امام سجاد (ع) در اين دعا ما را به عالم ملكوت مي رساند ، اين دعا به انسان كمك مي كند تا چهار جهان به آرامي

وي گفت: “بحث هاي آموزشي مورد تأكيد همه اديان است.” پرداخت هميشه ناقص بوده است ، در قرون وسطي برخي براي تصحيح ديدگاه آموزشي آمدند ، و سپس در دوران رنسانس همين روند به شكل ديگري ادامه يافت. برخي مانند مارتين لوتر براي جبران نظريه هاي آموزشي قرون وسطايي ظهور كردند ، اما براي بدتر شدن اوضاع ، سيستم آموزشي غرب نتوانست انسان را در مسير درست آموزش قرار دهد.

رئيس دفتر امور اهل سنت نماينده ولي فقيه در استان هرمزگان ادامه داد: كامل ترين مكتبي كه انسان را در مسير كمال قرار مي دهد ، نظام تعليم و تربيت اسلامي است كه موجب رشد و معرفت مي شود و منجر به شناخت انسان از خودش.. «از علم نفس ، علم خدا نيست» مكتب اسلام و غير اسلام در امر تعليم و تربيت است. در نظام تعليم و تربيت اسلامي ، ملت ساخته مي شود ، نه جامعه.

وي گفت: “سيستم تربيتي اسلام چهار م presentsلفه را ارائه مي دهد. مورد اول جنبه اخلاقي در سيستم آموزشي اين دين است كه بر نماز استوار است ، به اين معنا كه در بعد اخلاقي به ما گفته مي شود كه شما بايد نماز بخوانيد و اميد خود را بده. “توسط غير خدا. جنبه دوم جنبه جسماني دارد به اين معنا كه بين بيماري و بيماري بايد از خدا به عنوان ياد كرد: “يا آن را دعا ناميد و شفا را ذكر كنيد”. بعد سوم اجتماعي است ، يعني دعا براي همه مردم ، همانطور كه حضرت فاطمه (س) فرمودند: “بعدي در است” و در انتهاي چهارم بعد احساسي است ، به اين معنا كه انسان هر چه خدا نياز دارد مي گويد ، هر احساسي كه او نياز دارد. او نزد خدا خواهد رفت.

انتهاي پيام